همیشه بر نام خدا تامل کنیدد، قسمت ۴ از ۶

چون ما آرام تر و آرام تر می شویم، باهوش تر می شویم. خرد ما بیشتر می شود و بطور طبیعی بروز پیدا می کند. وقتی کورکورانه زندگی می کنیم، عصبانی هستیم یا به چیزها دلبسته ایم، نمی توانیم مستقیما به آن فکر کنیم. وقتی آرام هستم، می توانیم همه چیز را بفهمیم. هیچ چیز دیگری در تقابل با آن نیست. این منطقی است. با این حال چگونه می توانیم خودمان را آرام کنیم؟ به این دلیل که ما در درون دارای قدرت خدایی هستیم که به بالا بردن روح مان به جایگاه بالاتر کمک می کند. ما از آنجا به پایین نگاه می کنیم که قادر خواهیم بود واضح تر ببینیم. ما به شیوه ای سرگرم کننده تر به آن نگاه می کنیم، بدون جدیت و روحیه ستیزه جویانه مثل قبل.